meedoen Herkenbaar Dekker heeft aangeboren glaucoom. Ze ziet met haar rechteroog nog 40 procent, met haar linkeroog slechts 10 procent. De kans bestaat dat ze haar zicht helemaal verliest. ‘Ik heb me nooit laten tegenhouden door mijn ziekte. Als ik met vrienden op Amsterdam Centraal afspreek, stá ik daar ook. Ik vraag niet of iemand misschien een station eerder instapt om me te helpen. Ik red me wel.’ Toch loopt ze af en toe tegen haar grenzen aan. Drie jaar geleden bleek een leven zonder blindengeleidehond niet meer mogelijk. Ze is weliswaar dolgelukkig met Lobbes, maar ze vindt het moeilijk dat ze nu zo duidelijk herkenbaar visueel gehandicapt is. ‘Mensen zeggen vaak dat je aan mij niet kunt zien dat ik Meedoen In de participatiesamenleving moet iedereen meedoen. Lukt dat ook voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt en/of een beperking? Hoe vinden zij een plek op de arbeidsmarkt, wat zijn hun dromen en welke obstakels moeten ze overwinnen? Deel 18: Willemijn Dekker, assistent programmasecretaris op het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. heel slecht zie. Daar kon ik voorheen mee spelen door soms met mijn stok te zwaaien en andere keren niet. Nu ziet iedereen meteen aan me dat ik visueel gehandicapt ben. En ik heb moeten accepteren dat ik een buddy nodig heb om te kunnen skiën en wandelen. Amsterdam Centraal is één ding, smalle Spaanse wandelpaadjes of skiën gaat echt niet zonder hulp.’ Drempels Nienke Hofland, afdeling P&O, adviseur Bedrijfsvoering BZK ‘Mensen met een beperking dragen bij aan beter beleid’ ‘In 2014 hebben we 24 hoogopgeleide mensen met een arbeidsbeperking aangenomen. Daarvan zijn er zes afgehaakt, de anderen hebben of krijgen een vast contract. Het is niet zo dat we hen anders beoordelen dan mensen zonder een beperking. Als ze niet aan de verwachtingen voldoen, wordt een proefcontract niet verlengd. Wat ons opvalt is dat de mensen in deze pool super-gemotiveerd zijn. Je moet ze eerder afremmen dan stimuleren. Dat geldt voor Willemijn, maar ook voor anderen. We hebben iemand die met zes uur per week begon en nu op 24 uur zit. Ze zijn niet vaker ziek en extra kosten zijn er ook niet. Het UWV betaalt de aanpassingen die nodig zijn voor het werk. En als ze uitvallen, komt dat niet ten laste van de werkgeverspremie arbeidsongeschiktheid. De aanwezigheid van mensen met een beperking helpt ons bij het beter bedenken en uitvoeren van beleid en ook bij het anders ontwerpen van gebouwen en werkplekken. Zij zien zaken die anderen zonder handicap niet zo snel zien.’ Ook op het ministerie liep ze tegen grenzen aan. Haar werk als projectondersteuner bij UBR werd steeds zwaarder. ‘Mijn werk stelde steeds meer visuele eisen. Omdat ik de regie wilde blijven houden, deed ik er een schepje bovenop. In maart greep de bedrijfsarts in; het ging gewoon niet meer. Werksystemen zijn niet ingericht voor mensen met een visuele beperking. Nu ga ik bij Binnenwerk werken voor gehandicapten en ben ik braille aan het leren. Dat is weer een drempel die ik overstap. Maar als ik het managementteam wil blijven ondersteunen, zijn dit wel noodzakelijke stappen. Bovendien kan ik mijn ervaring met een beperking prima inzetten. Ik voel goed aan hoe mensen zich voelen.’ ‘Wat ik later wil worden als ik groot ben?’ Lachend: ‘Staatssecretaris. Helaas helpt het niet dat ik van een partij ben die nu niet in de regering komt. Maar daarna, wie weet. Ik ben in ieder geval communicatief vaardig en geïnteresseerd in politiek.’ n SERmagazine 21 Meedoen

SER Kort

Heeft u een PDF, i-brochure of internet sportbladen? Gebruik Online Touch: artikel online plaatsen.

SERmagazine oktober 2017 Lees publicatie 16Home