coverstory Wetenschappers moeten zich niet verschansen in hun ivoren toren, maar hun kennis inzetten ten bate van de samenleving. Als je kritiek levert, moet je ook constructieve alternatieven aandragen. En: samen is altijd beter dan alleen. Dit zijn de drie werk- en levensmotto’s van oud-hoogleraar en kroonlid Leo Stevens. Na tien jaar neemt hij afscheid van de SER. Een paar maanden geleden was Leo Stevens in het ziekenhuis. Hij raakte aan de praat met een vrouw, erg ziek, halverwege de veertig, drie kinderen. Haar echtgenoot zat aan haar bed, moest voor haar én de kinderen zorgen. Maar hij werd voortdurend gebeld op zijn mobiele telefoon. Zelfstandige zonder personeel – en klanten wachten niet. Dit is nu de personificatie van de zzp-problematiek, dacht Stevens. Hoe moet dat nu, als deze mensen geen sociaal vangnet hebben, en te maken krijgen met een serieuze en langdurige ziekte? Stevens: ‘Nederland heeft 1 miljoen zzp’ers. De mythe is dat dit creatieve, financieel zelfstandige ondernemers zijn. Natuurlijk, velen zijn zeer succesvol en kansrijk, maar er is ook een aanzienlijk deel dat moeite heeft om zichzelf te bedruipen, niet spaart voor zijn of haar pensioen en niet is verzekerd tegen arbeidsongeschiktheid. Maar om te zien hoe het werkelijk is, om de mythe door te prikken, moeten wetenschappers uit hun ivoren toren komen. Kijk eens rond in de wereld.’ Introvert Het is de oud-hoogleraar fiscale economie ten voeten uit. De wetenschap staat in zijn ogen niet los van het ‘echte leven’. Sterker nog, wetenschappers moeten zich hiervan in dienst stellen. ‘Het is een belangrijke taak van de wetenschap om bijdragen te leveren aan het oplossen van brede, maatschappelijke problemen. De universitaire wereld is introvert. Hoogleraren worden afgerekend op hun persoonlijke prestaties. Natuurlijk is het egostrelend om te publiceren in een internationaal gezaghebbend wetenschappelijk tijdschrift. Maar het is nog veel prettiger om iets te doen waarbij de samenleving is gebaat. Als fiscalist zijn hiervoor legio mogelijkheden. De arbeidsmarkt, de woningmarkt, het milieu: er is geen maatschappelijk probleem dat geen fiscale dimensie heeft.’ ‘Er is niets mis met participatiebeleid, maar ingezette instrumenten moeten wel deugen’ Stevens is opgevoed met het adagium: niet alleen kritiek leveren, maar ook constructieve alternatieven aandragen. Hij brengt het tot op de dag van vandaag in praktijk; uit zijn werkkamer in Prinsenbeek komt een omvangrijke stroom publicaties over het belastingstelsel. Zijn laatste wapenfeit is het artikel ‘Blauwdruk voor belastinghervorming’, dat hij samen met de Leidse professor Koen Caminada schreef en dat vlak voor de laatste Tweede Kamerverkiezingen verscheen. En, heeft het nieuwe kabinet uw adviezen voldoende opgevolgd? ‘Vooraf: mijn werk is primair bedoeld als inspiratiebron, als aanzet tot gedachtewisseling. Het is dus → SERmagazine 11 Samen is altijd beter
Pagina 12Heeft u een krant, i-brochure of online gidsen? Gebruik Online Touch: reclamefolder naar een digitale publicatie converteren.
SERmagaxine maart 2018 Lees publicatie 20Home